zaterdag 16 mei 2009

... EN HET VERVOLG VAN DE STAGE GEWOON FIEN

Maandagmorgen - we hadden er weer volop zin in - gingen we meteen aan de slag. Na het interactief vertellen van het verhaal Gewoon Fien, kwam handpop Nellie even op bezoek in de hoedenwinkel. Nellie vertelde welke hoed ze graag wou. De kleuters luisterden aandachtig en namen daarna de passende hoed van de paspop. Een mooi regenhoedje, een kleurige feesthoed, een zachte winterhoed,... Nellie wou ze graag allemaal. Vooraleer Nellie de hoeden opzette, voelde ze eerst even aan de verschillende stofjes en keek ze naar de hoedenvorm. Maar toen de kleuters de hoeden op Nellies hoofd gingen plaatsen, verdween haar kleine muizenkopje helemaal onder de hoed. En toen... -heel toevallig- kwam van onder de grote hoed op de paspop... een heel klein hoedje te voorschijn. De kleuters keken verwonderd naar elkaar. En Nellie, die was bijzonder blij, want die kleine hoed stond haar beeldig.


Nu Nellie een passende hoed gevonden had, kon iedereen aan de slag. De kleuters maakten werkblaadjes, werkten hun zolder af of gingen aan de grote tafel - net als Nellie - hoeden passen, vormen sorteren, kleuren bekijken en nog zoveel meer. Na de waarneming hingen de kleuters de hoeden aan de hoedenkapstok in de poppenhoek.


Na de speeltijd maakten de kleuters aan de knutseltafel een eigen hoed. Aan de kast pasten ze eerst de verschillende modellen. De kleuters kozen de best passende hoed uit en gingen aan de slag met kleurrijk crêpepapier, kleine kartonnen figuren, piepschuim, verschillende uitdruktoestelletjes, de ribbelpapiermachine en nog zoveel meer.

De dag werd afgesloten met new games in de turnzaal. De kleuters liepen als echte hoedenverkopers van de ene hoedenwinkel naar de andere. Ze moesten ervoor zorgen dat ze op het juiste signaal steeds naar de juiste winkel liepen.

Op dinsdag brachten alle kleuters een hoed of pet mee naar de klas. We verzamelden ze allemaal in de grote wasmand, want eerst moesten we nog heel wat doen vooraleer we konden gaan feesten met onze hoed of pet op.

Er werd een kleurrijke vlaggenslinger opgehangen in de klas ter ere van het hoge bezoek van de koningin. In de namiddag gingen de kleuters zelfs hapjes maken met kleine toastjes en smeerkaas. Ze strooiden er bieslook of tuinkers overheen. Er waren zelfs hapjes met gesneden schijfjes radijs. De kleuters hadden daarna blokjes kaas gesneden en deze samen met druiven op stokjes geprikt. Op een plankje sneden ze wortels in lange repen. De reepjes werden op een bord gelegd rond het potje mayonaise. Ik was opnieuw echt verwonderd - zoals tijdens de groentestage - hoe goed de kleuters erin slaagden om alles te bereiden. De hapjes zagen er zo heerlijk uit. Ik had graag een foto van de hapjes op mijn weblog geplaatst, maar voor ik het wist waren ze allemaal opgesmuld.

Toen alle kleuters hun hoed of pet hadden opgezet kon het koninginnebezoek echt beginnen. Ik nam plaats achter het keyboard en samen zongen we heel plechtig zoals dat hoort bij hoog bezoek. Borrelhapjes, borrelhapjes, zelf gemaakt, zelf gemaakt, voor de koningin, voor de koningin, wat een feest, wat een feest!
Op het rimte van de de muziek mochten telkens twee kleuters, als een echte koning of koningin, de klas binnestappen en zwaaien naar het publiek. Alle kinderen waren erg enthousiast. Na de verwelkoming konden we eindelijk de zelfgemaakte hapjes opeten. We gebruikten volop onze zintuigen: ruiken aan die heerlijke ingrediënten, ze bekijken en benoemen ... en natuurlijk ook proeven. Wat was dat een fijn moment!

Woensdagvoormiddag werkten de kleuters hun hoed en de werkblaadjes af. Om de fijne week af te sluiten zongen we nog een laatste keer het themalied. En toen was het onvermijdelijke einde van de stage aangebroken. In een lange rij - met hun hoed op en de zolder in de handen - zag ik de kleuters voor de allerlaatste keer samen door de gang stappen.


Ik wierp nog een laatste blik op de onthaalhoek waar ik de afgelopen dagen zoveel fijne momenten had beleefd en trok daarna langzaam de deur - met alle prenten van de dag zichtbaar - achter me dicht.

Op deze foto zie je nog even de deur in het begin van de stageweek...


... en de deur op de laatste stagedag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten